'(...)Cause things are gonna change so fast...'

Nie lubię uczucia, gdy wydaje mi się, że czegoś mi brak w życiu.
To egoistyczne i bardzo krótkowzroczne.Gdy czubek własnego nosa zdaje się być właśnie pępkiem świata.

Ale takie uczucie czasem nadchodzi. Uczucie częściowej pustki, gdy wydaje mi się, że w układance mojego życia brakuje jednego tak ważnego puzzla, że reszta już tak bardzo mnie nie cieszy.

Na szczęście każdą pustkę potrafi wypełnić Pan Bóg. Swoją Obecnością, Miłością i cudowną świadomością, którą mi daje. Świadomością, że nie idę sama przez ten świat, choćby nie wiem co.
Żadne wichry, zawirowania, burze, czy pustynie, mgły nie są w stanie zatrzymać strumienia tej ogromnej Miłości Boga, która wciąż jest ze mną. Nawet wtedy, gdy wydaje mi się, że nie ma nikogo.
On zawsze jest. I zawsze będzie.
Dobrej niedzieli! :-)

'.. że to nic, że to tylko taki stan, że ja tak mam...'

Czasem mimo mnóstwa słońca wokół, wnętrze wypełniają ciemne chmury.

"Boże, po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty -
iżeś stworzył papugę, zaskrońca, zebrę pręgowaną -
kazałeś żyć wiewiórce i hipopotamom -
teologów łaskoczesz chrabąszcza wąsami -
dzisiaj, gdy mi tak smutno i duszno, i ciemno -
uśmiechnij sie nade mną."

za to radosne uściski dla panny Manaiki, w podziękowaniu za kochany licznik, gdyż widzimy się już za 108 dni z malutkim kawałkiem! :) ;*

Discovering and smiling :)

Nie żyj na tej ziemi
jak ktoś obcy,
jak turysta na łonie natury.
Żyj na tym świecie
jak w domu Ojca: 
ufaj ziarnu, ziemi, morzu,
lecz przede wszystkim zaufaj człowiekowi. 
Kochaj chmury, maszyny, książki,
lecz przede wszystkim kochaj człowieka. 
Wczuj się w smutek usychającej gałązki,
gasnącej gwiazdy
i konającego zwierzęcia, 
lecz przede wszystkim
odczuj ból i smutek człowieka.
Raduj się dobrami za ziemi 
ciesz sie cieniem i światłem,
raduj się każdą porą roku,
lecz przede wszystkim 
raduj się tym, że jest człowiek!

/Nazin Hikmet/

tak ku pięknemu, słonecznemu, niedzielnemu, Bożemu dniu :)